در دهه های اخیر، برنامهریزی تولید به عنوان یکی از مهمترین کارکردها در دستیابی به اهداف سازمانی، مورد مطالعات بسیاری قرار گرفته است. به تازگی، تحلیل پوششی داده ها (DEA) به عنوان رویکردی اثربخش در ارزیابی کارایی نسبی واحدهای تصمیم گیرنده، در ارایهی برنامه های تولید در قالب تخصیص منابع و هدفگذاری، بهکار گرفته شده است. این مقاله ضمن بررسی مبانی نظری موجود در زمینهی برنامهریزی تولید مبتنی بر DEA، به ارایهی یک مدل برنامهریزی تولید شبکه ای، پرداخته است که درجهی بزرگی واحدها را در برنامهریزی مورد توجه قرار میدهد. با توجه به اینکه در بسیاری از موارد، اندازه گیری دادههای تولید بهطور دقیق امکانپذیر نیست، تئوری عدم قطعیت نقش مهمی در برنامهریزی تولید ایفا میکند؛ بنابراین، سهم اصلی این تحقیق در توسعهی مطالعات قبلی، ارایهی یک رویکرد مبتنی بر DEA شبکه ای فازی برای هدفگذاری در یک محیط تصمیم گیری متمرکز است، با این شرط که تقاضای دورهی بعد غیرقطعی باشد. مدل جدید ارایه شده به طور همزمان خروجیهای مطلوب و نامطلوب را مورد ملاحظه قرار میدهد. برای نمایش کاربرد مدل پیشنهادی، از مجموعه داده های واقعی 13 واحد تولیدی در استان گیلان استفاده شده است. نتایج حاکی از مفید بودن مدل ارایه شده میباشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |