استفاده از تابع مطلوبیت یکی از قدیمیترین تکنیکها در رتبهبندی گزینههای یک مساله تصمیمگیری چند شاخصه میباشد. نظر به پیچیدگیهایی که در محاسبه تابع مطلوبیت وجود دارد، در اغلب مطالعات از تقریبهای خطی برای برازش تابع مطلوبیت تکشاخصه و از میانگین موزون آنها برای یکپارچهسازی این توابع و رسیدن به مطلوبیت کلی گزینهها استفاده شدهاست. در حالیکه استفاده از این فرمها منوط به پذیرش فرضیاتی نظیر خنثی بودن تصمیمگیرنده نسبت به ریسک است که معمولا با واقعیات سازگار نیست. این ناسازگاری در شرایط خاص اقتصادی نظیر رونق یا رکورد تشدید میشود. در این مقاله رتبهبندی گزینههای ماتریس تصمیمگیری برای رسیدن به نوع سازهی مناسب یک پروژه ساختمانی، با دو رویکرد تعیین تابع مطلوبیت خطی- تقریبی و استخراج مستقیم تابع مطلوبیت هر گزینه انجام شدهاست. نتایج حاکی از اختلاف بارز میان رتبهبندی حاصل از هر روش میباشد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |