در این پژوهش با هدف بررسی کارایی کلی فرایند تولید و انتقال برق نواحی شانزدهگانه تولید و انتقال صنعت برق کشور به عنوان واحدهای تصمیمگیرنده انتخاب شدند. بر پایه مدل خلیلی و شهمیری مدل ریاضی پیشنهاد گردیده است که شامل دو مرحله تولید و انتقال برق است. در مدل پیشنهادی در پایان مرحله تولید متغیرهای خروجی در نظر گرفته شدند که دیگر وارد مرحله بعدی تولید نمیشوند. در مرحله دوم نیز علاوه بر ورودیهای دریافتی از محله تولید، متغیرهای ورودی دیگری در نظر گرفته شدند که از مرحله قبل وارد مدل نمیشوند. در مرحله اول متغیرهای مصرف داخلی نیروگاهها و سوخت مصرفی به عنوان متغیرهای ورودی و متغیرهای حداکثر بار تولیدی، تولید ویژه، تولید ناویژه، راندمان، قدرت نامی نیروگاه، قدرت عملی نیروگاه به عنوان متغیرهای خروجی در نظر گرفته شدند. در مرحله دوم نیز متغیرهای حداکثر بار تولیدی، تولید ویژه، تولید ناویژه، ظرفیت پستهای انتقال نیرو و طول خطوط انتقال نیرو به عنوان متغیرهای ورودی و متغیر انرژی تحویلی به عنوان خروجی مطلوب و تلفات انرژی به عنوان متغیر خروجی نامطلوب در نظر گرفته شده است. در مجموع دو مرحله، نواحی آذربایجان، اصفهان، تهران، خراسان، خوزستان، سمنان، فارس و کرمان کارا شناخته شدند.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |