دوره 17، شماره 3 - ( 6-1399 )                   جلد 17 شماره 3 صفحات 79-63 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Nasseri S H, Chitgar S. A New Approach for Solving Multi Objective Stochastic Optimization Models with Chance Constraints. jor 2020; 17 (3) :63-79
URL: http://jamlu.liau.ac.ir/article-1-1901-fa.html
ناصری سید هادی، چیتگر سحر. یک روش جدید برای حل مدل‌های بهینه‌سازی تصادفی چندهدفی با محدودیت‌های شانسی. تحقیق در عملیات در کاربردهای آن. 1399; 17 (3) :63-79

URL: http://jamlu.liau.ac.ir/article-1-1901-fa.html


دانشگاه مازندران، گروه ریاضی، بابلسر
چکیده:   (1964 مشاهده)
این مقاله به مطالعه مدل‌های بهینه‌سازی چندهدفی تصادفی با محدودیت‌های شانسی می‌پردازد. استفاده از متغیرهای تصادفی به عنوان پارامترهای ورودی در مدل‌های ریاضی، یکی از رویکردهای متعارف برای مدل سازی مسایل مختلف در شرایط عدم قطعیت است. همچنین، محدودیت‌های شانسی این امکان را به تصمیمگیرنده می‌دهد که محدودیت مربوطه با احتمال حداکثر یک مقدار مشخص شده رد شود. یکی از چالش‌های این گونه مدل­ ها وجود محدودیت‌های شانسی است و حل چنین مدل­ هایی به طور مستقیم امکان‌پذیر نیست و می‌بایست محدودیت داده شده را ابتدا به حالت قطعی تبدیل کرده و سپس با به کارگیری تکنیک‌های موجود، مساله قطعی‌شده حل شود. از عمده‌ترین روش‌هایی که برای تبدیل محدودیت شانسی به حالت قطعی وجود دارد، استفاده از تابع توزیع متغیرهای تصادفی است که می‌بایست در دسترس تصمیم‌گیرندگان باشد؛ اما معمولاً تابع توزیع دقیقی از یک متغیر تصادفی در مسایل واقعی وجود ندارد. به همین دلیل، در این مقاله یک روش مبتنی بر نمونه برای تبدیل محدودیت­ های شانسی به حالت قطعی پیشنهاد می‌شود به طوری که محدودیت شانسی را با بیشترین احتمال برقرار می‌کند. برای حل مدل­ چندهدفی قطعی به دست آمده از روش مجموع وزین استفاده می‌شود. سرانجام به منظور بررسی کارایی روش پیشنهاد شده، یک مثال عددی ارایه می‌شود.
متن کامل [PDF 831 kb]   (695 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1398/3/10 | پذیرش: 1398/9/26

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.