سید رحیم صفوی میرمحله، محمدرحیم رمضانیان، محمود مرادی، مصطفی ابراهیم پور ازبری،
دوره ۲۱، شماره ۳ - ( ۷-۱۴۰۳ )
چکیده
یکی از موضوعات‌کلیدی در زنجیره‌تامین، هماهنگی بین اجزای آن باهدف رضایتمندی مشتریان است. برای نایل‌شدن به این مهم، باید عوامل‌خطرآفرین‌زنجیره‌تامین شناسایی شوند تا بتوان آنها را مدیریت نمود. هدف این‌تحقیق، شناسایی و رتبه‌بندی عوامل‌خطرآفرین زنجیره‌تامین صنعت داروسازی می‌باشد. دراین تحقیق از رویکردهای فراترکیب برای شناسایی و تحلیل اهمیت – عملکرد برای رتبه‌بندی عوامل خطرآفرین استفاده شده است. همچنین رویکرد این تحقیق، آمیخته و ترکیبی از روشهای کیفی وکمی می‌باشد. در گام اول، با مرورنظام‌مند مطالعات مرتبط در۲۳ سال اخیر بارویکرد فراترکیب، عوامل خطرآفرین زنجیره‌تامین صنعت داروسازی شناسایی شدند. بدین‌منظور ابتدا تعداد۱۰۰ مقاله شناسایی و پس از چندمرحله بررسی و فیلترکردن، تعداد ۲۶ مقاله مبنای انجام تحقیق قرارگرفت. درگام بعدی، عوامل خطرآفرین شناسایی‌شده با رویکردتحلیل اهمیت– عملکرد رتبه‌بندی شدند. براساس نتایج، عوامل‌خطرآفرین زنجیره‌تامین‌صنعت‌داروسازی به‌ترتیب اهمیت و اولویت عبارتنداز: ۱-عوامل سیاسی، قانونی ومحیطی(تحریم، اعتصاب، طبیعی، جنگ وتروریسم، آب‌وهوا، محیط‌زیست و...) ۲-تامین ارز و پرداخت‌های مالی خارجی ۳-نوسان در واردات و عدم‌تامین به موقع مواد اولیه ۴-پیچیدگی و ناسازگاری سیستم‌های اطلاعاتی (قطع‌بودن سیستم خدمات‌به‌مشتری) ۵-کیفیت‌پایین مواداولیه ومحصول ۶-دردسترس نبودن دارو ۷-حمل و نقل و بیمه‌ها ۸- ورشکستگی تامین‌کننده‌کلیدی ۹-مدیریت، برنامه‌ریزی وکنترل نامناسب تولید وموجودی۱۰-افزایش قیمت مواداولیه. از ده‌عامل خطرآفرین به‌دست آمده، عوامل سیاسی، قانونی ومحیطی (تحریم، اعتصاب، طبیعی، جنگ وتروریسم، آب‌وهوا، محیط‌زیست و...)؛ تامین ارز وپرداخت‌های مالی خارجی و نوسان در واردات و عدم‌تامین به‌موقع مواداولیه تاثیر بیشتری بر زنجیره‌تامین دارند. بنابراین ذینفعان زنجیره‌تامین داروسازی ایران، برای بهبودعملکردزنجیره‌تامین باید بر روی این عوامل خطرآفرین دارای اهمیت بیشتر تمرکز نموده و برای مدیریت آنها برنامه‌ریزی نمایند.
