گروه مهندسی مکانیک، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران ، Javad.Rezapour@iau.ac.ir
چکیده: (86 مشاهده)
طراحی سیستم تعلیق خودرو همواره یکی از مسایل مهم مهندسی مکانیک بوده است. هدف اصلی سیستم تعلیق، کاهش و یا از بین بردن ارتعاشات انتقالی از جاده به بدنه خودرو می باشد. در این مقاله سعی شده است تا با استفاده از دو روش بهینهسازی الگوریتم ژنتیک و الگوریتم ازدحام ذرات، سیستم تعلیق بهینه ای طراحی شود تا این ارتعاشات را به خوبی جذب کند. در روند بهینه سازی، به منظور افزایش راحتی سواری سرنشین و افزایش چسبندگی تایر با جاده، پارامترهای ضریب میرایی و ضریب سختی فنر، ضریب میرایی و سختی صندلی خودرو، جرم فنربندی شده و جرم فنربندی نشده، تنظیم می شوند. در مقاله حاضر، بدن راننده و صندلی خودرو در کنار مدل ماشین به عنوان یک سیستم چهار درجه آزادی در برنامه متلب/سیمولینک مدلسازی شده اند تا بهوسیله آنها، راحتی سواری سرنشین و چسبندگی تایر به جاده مورد بررسی قرار گیرد. نتایج شبیه سازی، تمامی نقاط بهینه ی طراحی از دید توابع هدف را در اختیار طراح قرار می دهد و طراح با توجه به نیاز خود یکی از این نقاط را انتخاب می کند.
نوع مطالعه:
كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1403/7/16 | پذیرش: 1403/12/28