Mohammadi Alashti P, Nojavan M, Mohammaditabar D. Developing a Reliability-Redundancy Allocation Problem with Fuzzy Constraints and Considering System Failure Risk (Case Study: Wing Connections of a Flight Structure). jor 2022; 19 (3) :113-131
URL:
http://jamlu.liau.ac.ir/article-1-1734-fa.html
محمدی الاشتی پژمان، نوجوان مجید، محمدی تبار داود. توسعه یک مساله تخصیص قابلیت اطمینان– اجزای مازاد با محدودیتهای فازی و در نظر گرفتن ریسک شکست سیستم (مطالعه موردی: اتصالات بال یک سازه پروازی). تحقیق در عملیات در کاربردهای آن. 1401; 19 (3) :113-131
URL: http://jamlu.liau.ac.ir/article-1-1734-fa.html
دانشکده مهندسی صنایع، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران ، mnojavan@azad.ac.ir
چکیده: (1386 مشاهده)
در مساله تخصیص قابلیت اطمینان-اجزای مازاد، هدف اصلی بیشینه سازی قابلیت اطمینان سیستم با افزودن اجزای مازاد موازی و یا افزایش قابلیت اطمینان اجزای تشکیلدهنده است. در این مقاله تابع هدف کمینه سازی ریسک شکست سیستم نیز به مدل اضافه شده و این مساله دو هدفه با در نظر گرفتن محدودیت های فازی هزینه، وزن و قابلیت اطمینان اجزاء، مدل سازی شده است. برای تعیین تابع هدف ریسک شکست سیستم از روش تحلیل اثرات و حالت شکست استفاده شده است که در آن عدد اولویت هر ریسک از حاصل ضرب مقادیر شدت، کشف و احتمال وقوع ریسک بهدست آمده و احتمال وقوع هر ریسک نیز به صورت تابعی از تعداد و قابلیت اطمینان اجزای مازاد مرتبط با ریسک تعریف می گردد. با توجه به اینکه پیچیدگی حل مساله تخصیص قابلیت اطمینان-اجزای مازاد از نوع چندجمله ای سخت است، برای حل مدل، الگوریتم بهینه سازی فاخته اصلاحشده پیشنهاد شده و از آن در یک سیستم واقعی شامل اتصالات بال یک سازهی پروازی تعمیرناپذیر استفاده شده است. نهایتاً صحت و کارایی مدل پیشنهادی و روش حل بررسی و تایید شده است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1399/10/7 | پذیرش: 1400/3/22