سید هادی ناصری ، فاطمه طالشیان جلودار ، نعمت اله تقی نژاد ، فرزانه خلیلی . مساله برنامهریزی درجه دوم با ضرایب فازی: یک روش حل مبتنی بر اصل گسترش. تحقیق در عملیات در کاربردهای آن. 1391; 9 (4)
URL: http://jamlu.liau.ac.ir/article-1-507-fa.html
، nasseri@umz.ac.ir
چکیده: (9996 مشاهده)
برنامه ریزی درجه دوم رده خاصی از مسایل برنامهریزی غیرخطی است که در آن تابع هدف از نوع درجه دوم و قیود خطی میباشند. مدلهای متداول برنامهریزی درجه دوم نیازمند پارامترهایی معین با مقادیری ثابت هستند. این مدل به طور گسترده برای حل مسایل دنیای واقعی به کار برده میشوند .از طرف دیگر دسته گستردهای از مسایل که در زندگی روزمره با آنها سروکار داریم و براساس حل مدل ریاضی ساخته شده از آن تصمیمگیری میکنیم، مفاهیمی نادقیق و یا مجموعه-هایی با کرانهای تقریبی میباشند. بنابراین مقادیر پارامترهایی که در این مدلها استفاده میشوند بر اساس پیشبینی شرایط آینده تخمین زده میشوند، و همواره دارای ابهام و عدم قطعیت میباشند. در نتیجه مدلسازی این مسایل به صورت مساله برنامهریزی درجه دوم با دادههای فازی یکی از موضوعات مورد توجه محققین در حوزه تحقیق در عملیات است. در این مقاله روشی برای حل مسایل برنامهریزی درجه دوم فازی پیشنهاد میشود که در آن ضرایب هزینه، ضرایب محدودیتها و بردار سمت راست اعداد فازی هستند. روش مورد نظر برای بهینهسازی تابع هدف با بهکارگیری از مفاهیم فازی، مساله برنامهریزی درجه دوم فازی را به مسایل درجه دوم متداولی تبدیل میکند که با استفاده از الگوریتم متداول همچون SQP قابل حل میباشند و بهترتیب کرانهای بالا و پایین تابع هدف فازی را در هر سطح ، ، نتیجه میدهد. علاوه بر این روش پیشنهاد شده برای حل مسایل کلیتری توسعه داده میشود که در آن علاوه بر ضرایب هزینه، ضرایب محدودیتها و بردار سمت راست، ضرایب درجه دوم نیز اعداد فازی میباشند. در نهایت برای تشریح فرآیند حل و نشان دادن کارایی روش پیشنهاد شده یک مساله بهینهسازی فازی ارایه میگردد. نتایج بهدست آمده گزارش میشود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1391/12/7 | انتشار: 1391/11/27