شهیکی تاش محمدنبی، رحیمی غلامعلی، خواجه حسنی مصطفی. استفاده از روش برنامه ریزی ریاضی و تابع فاصله جهت دار در راستای محاسبه کارایی زیست محیطی (مطالعه صنایع تولید فلزات اساسی ایران). تحقیق در عملیات در کاربردهای آن. 1393; 11 (2) :125-138
URL: http://jamlu.liau.ac.ir/article-1-827-fa.html
چکیده: (5386 مشاهده)
هدف محوری این تحقیق سنجش کارایی فنی و کارایی زیست محیطی صنایع تولید فلزات اساسی ایران با استفاده از روشهای برنامه ریزی ریاضی میباشد. صنایع مورد بررسی این تحقیق به ترتیب کدهای ISIC عبارتند از: صنایع تولید فلزات اساسی، تولید محصولات اولیه آهن و فولاد، تولید محصولات اساسی مس، تولید محصولات اساسی آلومینیومی، تولید فلزات گرانبها و سایر محصولات اساسی به جز آهن و فولاد و مس و آلومینیوم، ریخته گری آهن و فولاد و ریخته گری فلزات غیر آهنی. برای ارزیابی کارایی فنی از رویکرد SBM استفاده شده است. دادههای این مطالعه حاصل آمارگیری کارگاه های صنعتی 10 نفر کارکن و بیشتر می باشد. همچنین برای ارزیابی کارایی زیست محیطی علاوه بر داده های فوق، از داده های هزینه های اجتماعی بخش انرژی به تفکیک گاز آلاینده و همچنین میزان انتشار گازهای آلاینده و گلخانه ای بخش صنعت که از بخش انرژی و محیط زیست ترازنامه انرژی ، بهدست آمده، استفاده شده است. برای اندازهگیری کارایی زیست محیطی از رویکرد تابع فاصله تولید جهت دار یا DDOF استفاده گردیده. بر اساس نتایج مطالعه مذکور صنایع تولید محصولات اساسی مس (کد 2721) و تولید محصولات اساسی آلومینیومی (کد 2722) هم از نظر کارایی زیست محیطی و کارایی فنی ساده کارآمد هستند. همچنین برخی از صنایع، مانند صنعت تولید محصولات اولیه آهن و فولاد (کد2710) و تولید فلزات گرانبها و سایر محصولات اساسی (کد 2723) که از لحاظ فنی کارآمد هستند؛ از لحاظ زیست محیطی ناکارا عمل می کنند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1393/5/4 | پذیرش: 1393/5/4 | انتشار: 1393/5/4