دوره 21، شماره 2 - ( 4-1403 )                   جلد 21 شماره 2 صفحات 157-141 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Safari S, Soufi M, Amirteimoori A. Measuring the Internal and External Consistency of the Intuitive Decision-Making Method Compared to Three Multi-Criteria Decision-Making Methods. jor 2024; 21 (2) :141-157
URL: http://jamlu.liau.ac.ir/article-1-2173-fa.html
صفری شادی، صوفی منصور، امیرتیموری علیرضا. سنجش سازگاری درونی و بیرونی روش تصمیم گیری شهودی در مقایسه با سه روش تصمیم گیری چند معیاره. تحقیق در عملیات در کاربردهای آن. 1403; 21 (2) :141-157

URL: http://jamlu.liau.ac.ir/article-1-2173-fa.html


گروه مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت و حسابداری، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی،رشت،ایران
چکیده:   (263 مشاهده)
هدف این تحقیق انتخاب یک روش تصمیم­ گیری مناسب برای اولویت‌بندی پورتفوی سرمایه ­گذاری شرکت ملی نفت ایران است. جامعه آماری تحقیق شامل مدیران و خبرگان 10 شرکت زیرمجموعه شرکت ملی نفت ایران می ­باشد که از این بین تعداد 10 مدیر ارشد برای انجام مقایسات زوجی انتخاب شدند. روش تحقیق بر اساس طبقه ­بندی کومار،کاربردی، تفسیری، اکتشافی با ماهیت کمی و کیفی است. بدین منظور با دو فرضیه، سازگاری درونی و بیرونی یک روش شهودی با سه روش تصمیم­ گیری چند شاخصه (پرومته2 فازی، تاپسیس فازی و الکتره3 فازی) مورد سنجش قرار گرفت. نتیجه فرضیه اول حاکی از انسجام بیشتر روش رتبه­ بندی شهودی نسبت به روش­ های تصمیم­ گیری چند معیاره است. نتیجه آزمون فرصیه دوم حاکی از سازگاری نتایج روش شهودی با نتایج روش­های تصمیم­ گیری چند معیاره است. نتایج آزمون سازگاری روش­ های مختلف تصمیم­ گیری، با استفاده از سه روش ضریب همبستگی پیرسون، اسپیرمن و ضریب مطابقت کندال نشان می­ دهند که برای تصمیم‌گیری در شرکت ملی نفت ایران، رویکرد شهودی نسبت به روش­ های تصمیم­ گیری چندمعیاره از انسجام و قابلیت اعتماد بیشتری برخوردار است.
متن کامل [PDF 1100 kb]   (66 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1401/8/24 | پذیرش: 1402/1/28 | انتشار: 1403/4/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.