پالایشگاه های گاز از جمله صنایع مهم و اساسی به شمار می روند و نقش تعیین کننده ای در رشد و توسعه ی اقتصادی ایفا میکنند و بر همین اساس، بسیاری از پژوهشگران بر روی رتبه بندی و ارزیابی عملکرد این واحدها متمرکز بوده اند. یکی از مهمترین روش های سنجش کارایی، تکنیک تحلیل پوششی داده هاست که از دسته ی روش های غیرپارامتری به حساب می آید. پژوهش جاری، با استفاده از مدل CCR پوششی ورودی محور دو مرحله ای و بکارگیری خروجی نامطلوب در کنار خروجی های مطلوب به ارزیابی کارایی 11 پالایشگاه گاز ایران در طی سال های 1394-1392 می پردازد. بر طبق نتایج و از آنجاییکه تعدادی از پالایشگاه ها در مرز کارا قرار دارند، برای رتبه بندی میان واحدهای کارآ از روش اندرسون پیترسون استفاده شده است. در این بین، فاز 9 و 10 پالایشگاه پنجم عسلویه به عنوان کارآی قوی شناسایی گردید. در نهایت به علت آنکه داده های مورد ارزیابی مربوط به سه سال متوالی از 1392 تا 1394 می باشند، برای بررسی پیشرفت یا پسرفت کارایی پالایشگاه ها ، از شاخص مالم کوئیست چند مرحله ای استفاده شده و بهره وری واحدها در سال های مذکور پایش می شود تا بدین وسیله نتیجه ی تصمیمات و عملکرد مدیران بر کارایی پالایشگاه ها مشخص گردد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |