زمانبندی مجموعهای از ماشینهای موازی که در یک محیط هستند، هم از نظر تئوری و هم از نظر کاربردی مهم است. از نظر تئوری، تعمیم مسالهی زمانبندی یک ماشین است و از نظر کاربردی صحت منابع موازی در جهان واقعی میباشد. وقتی ماشینها، کامپیوتر باشند یک برنامه ی موازی نیاز است زیرا اعضای مجموعه به طور موازی اجرا میشوند و این اجرا براساس ارتباطات تقدمی آنها است. مزیت اجرای زمان بندی وظایف، قدرت محاسباتی کامل را فراهم میکند که به وسیلهی سیستم چندپردازنده یا چندکامپیوتری به دست میآید. در این مقاله نشان میدهیم مساله ی تخصیص تعدادی وظایف ناهمسان در سیستمهای چندپردازنده یا چندکامپیوتری چگونه است. مدل فرضی سیستم شامل تعداد پردازندهی همسان است و در یک زمان، فقط یک وظیفه، روی یک پردازنده اجرا میشود و نیز همهی زمانبندی ها و وظایف، غیر انحصاری هستند
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |