شرکتها با هدف توسعه پایدار و بهبود مزیت رقابتی ناگزیرند تامینکنندگان را به عنوان جزئی از شایستگی محوری خود به حساب آورند. بنابراین مسئله انتخاب تامینکننده به عنوان یک بخش مهم از تصمیمات استراتژیک این نوع شرکتها باید مورد ملاحظه قرار گیرد. انتخاب تامینکننده اغلب به صورت یک مسئله تصمیمگیری چند معیاره بیان شده است. وقتی تامینکنندگان انتخاب شدند، حل مسئله تخصیص مقدار سفارش ضرورت مییابد که به معنی تعیین مقدار سفارش برای هر یک از تامین کنندگان است. بر این اساس حل مسئله انتخاب تامینکننده و مسئله تخصیص مقدار سفارش در قالب یک مدل جامع، به عنوان یک حوزه تحقیق، توجهات زیادی را به خود جلب کرده است. بر اساس تجربه تحقیقات پیشین بیان ریاضی یک مدل جامع برای حل این دو مسئله، به شکل یک برنامه عددصحیح مختلط چند هدفه ممکن میشود. این مقاله با فرض اینکه دادههای دردسترس در مورد زمان تحویل نمونهای از رفتار واقعی تامینکننده هستند، مفهوم توزیع نمونهگیری را برای بهبود جنبهای عملی از مدلسازی مسئله بکار میگیرد. یک روش حل ساده اما نسبتاً متفاوت که بهینگی در حداقل یک هدف را تضمین میکند، نیز بکار رفته است.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |