دوره 10، شماره 4 - ( 10-1392 )                   جلد 10 شماره 4 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

یونس کردوندی ، حمیدرضا نویدی ، مجید حسن پور عزتی . یک مدل بازی مشارکتی برای تحلیل داده‌های بیان ژنی آزمایش ریزآرایه. تحقیق در عملیات در کاربردهای آن. 1392; 10 (4)

URL: http://jamlu.liau.ac.ir/article-1-711-fa.html


چکیده:   (5295 مشاهده)
فناوری ریزآرایه یک ابزار تحلیلی کوچک است که به کمک آن می‌توان بیان ده‌ها هزار ژن را، به طور همزمان مورد کاوش قرار داد. سوال عمده مورد بحث در ریزآرایه‌ها، چگونگی انتخاب مارکرهای ژنی می‌باشد، تشخیص مارکرهای ژنی می‌تواند تشخیص زودتر، درمان و پیش بینی دقیق‌تر نتیجه بیماری ومتعاقب آن استفاده از درمان‌های مناسب وکاهش هزینه‌ها را در پی داشته باشد.با استفاده از نظریه‌های آماری برای پردازش داده‌های ریزآرایه، تنهاقادر به شناسایی تعداد معدودی از ژن‌های با نظم متفاوت در نمونه‌های تحت بررسی خواهیم بود. به منظور تقویت سیگنال‌های حاوی اطلاعات مفید بیولوژیکی، اخیراً محققان نظریه بازی توانسته‌اند روشی را ابداع نمایند که با به‌کارگیری آن روی داده‌های بیان ژنی آزمایش ریزآرایه، قادر خواهیم بود گروهی از ژن‌های با تاثیرگذاری مضاعف در بروز یک اختلال را شناسایی کنیم. در این روش، با استفاده از نظریه بازی‌های همکارانه، به مدل‌سازی سهم مشارکت هر یک از ژن‌های دخیل در بروز یک اختلال که بیان‌شان دچارتغییر شده‌است، پرداخته می‌شود. . در این تحقیق، مدل مذکور با ترکیب حلی مفهوم ارزش شیپلی از بازی‌های همکارانه با قابلیت انتقال سودمندی به همراه مفهوم بوت‌استرپ آماری، گزینشی از ژن‌های با تاثیرگذاری مضاعف در بروز یک اختلال مورد بررسی قرار گرفته است. در یک مطالعه موردی، این مدل‌سازی روی داده‌های به‌دست‌ آمده از افراد مبتلا به بیماری اوتیسم اجرا ‌شده است. نتایج به‌دست ‌آمده از این پژوهش همخوانی بالایی با نتایج تحقیقات بیولوژیک از خود نشان می‌دهد.
متن کامل [PDF 195 kb]   (1287 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1392/10/30 | پذیرش: 1392/10/30 | انتشار: 1392/10/30

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.