دوره 17، شماره 2 - ( 3-1399 )
جلد 17 شماره 2 صفحات 107-93 |
برگشت به فهرست نسخه ها
گروه مهندسی صنایع، دانشکده فنی و مهندسی گلپایگان، گلپایگان ، hamed.jafari@gut.ac.ir
چکیده: (3234 مشاهده)
در سال های اخیر مساله زمان بندی پرستاران توجه بسیاری از محققین را به خود جلب نموده است. در این مساله تعداد پرستاران مورد نیاز برای شیفت های کاری هر روز در طول افق زمان بندی مشخص بوده و هدف از حل مساله تخصیص پرستاران به شیفت ها است به طوری که تعداد پرستاران مورد نیاز هر روز پوشش داده شوند. در این تحقیق ابتدا یک مدل برنامه ریزی ریاضی با هدف ماکزیمم نمودن مجموع ترجیحات پرستاران برای شیفت های کاری ارایه می گردد. در نظر گرفتن عدم قطعیت می تواند منجر به ایجاد جواب های مطلوب تری برای بسیاری از مسایل دنیای واقعی شود. بر اساس این دیدگاه در این تحقیق عدم قطعیت در ترجیحات پرستاران برای شیفت های کاری در نظر گرفته شده است. بدین منظور یک رویکرد برنامه ریزی فازی بر مبنای عملگر فازی ورنر برای مساله مورد بررسی پیشنهاد می گردد. سپس برای بررسی کارایی مدل فازی پیشنهادی چندین مساله نمونه تصادفی تولید و توسط مدل ارایه شده حل می شوند. در نهایت برای تعیین میزان تأثیر در تغییر پارامترهای مساله بر روی نتایج به‌دست آمده، یک تحلیل حساسیت انجام خواهد گرفت. نتایج به‌دست آمده نشان دهنده کیفیت بالای مدل فازی پیشنهادی هستند.
واژه‌های کلیدی: سیستم های سلامت، مساله زمان بندی پرستاران، ترجیحات پرستاران، مدل برنامه ریزی ریاضی، برنامه ریزی فازی، عملگر فازی ورنر.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |