دوره 14، شماره 4 - ( 9-1396 )                   جلد 14 شماره 4 صفحات 33-21 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشگاه مازندران
چکیده:   (3731 مشاهده)
از آن‌جایی‌که اکثر مسائل تصمیم‌گیری در‌دنیای واقعی، به دلیل اطلاعات ناقص و یا وجود اطلاعات زبانی در داده‌ها، شامل عدم‌ قطعیت هستند، برنامه‌ریزی تصادفی و برنامه‌ریزی فازی بعنوان دو رویکرد متعارف برای مدل‌سازی چنین مسائلی مطرح‌ شده است. برنامه‌ریزی تصادفی در ارتباط با مسائلی از بهینه‌سازی است که برخی یا همه پارامترهای آن بصورت  متغیرهای تصادفی هستند. در این پژوهش یک روش برای حل مسائل برنامه‌ریزی تصادفی چندهدفه ارائه شده است که در آن پارامترهای نامشخص بصورت متغیرهای تصادفی نرمال در‌نظر‌گرفته شده‌اند.‌ در‌این‌مدل، فرض‌شده‌ است که پارامترهای مساله توسط متخصصین حوزه مربوطه مشخص شده است. به دلیل عدم وجود روش‌های کافی برای حل چنین مسائلی به طور مستقیم، مدل مربوطه با استفاده از رویکرد محدودیت شانس به یک مساله چندهدفه قطعی تبدیل می‌شود. سپس، یک تکنیک برنامه‌ریزی فازی برای حل مدل چندهدفه قطعی مورد‌‌استفاده قرار می‌گیرد. دراین پژوهش از تابع عضویت هذلولوی استفاده شده‌ است. مدل حاصل با روش‌های برنامه‌ریزی غیر‌خطی استاندارد حل می‌شود. سرانجام به منظور تشریح کارکرد روش پیشنهادی مثال عددی ارئه می‌شود.
متن کامل [PDF 1568 kb]   (6041 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1396/3/3 | پذیرش: 1396/8/2 | انتشار: 1396/10/30

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.