یکی از مهمترین کارهایی که در زمینه ریاضیات محاسباتی همواره مورد توجه بوده و نقش اساسی در حل عددی مسایل ریاضی دارد. موضوع درونیابی است. به خصوص درونیابی با توابع اسپلاین از امتیازات بارزی برخوردار است. این دسته از درونیابی ها بسته به درجه ای که دارند متفاوت عمل می کنند. به خصوص درباره B- اسپلاینهای درجه زوج چنین بیان شده است که نتایج مطلوبی حاصل نمی کنند. درسال 2001 برایان بارسکی و همکارانش روشی رامطرح کردند که چند جمله ای درونیاب -B اسپلاین درجه دوم ساخته شده بر اساس آن در بسیاری موارد بهتر از چندجمله ای درونیاب -B اسپلاین درجه سوم عمل میکند. دراین مقاله این موضوع با مثالهای آزمایش می شود و بخصوص سعی بر آن است که نشان دهیم انتخاب مقادیر پارامترهای درونیابی درتولید نتایج نامطلوب دخالت دارند و نه زوج بودن درجه -B اسپلاین. این نکته انتخاب -B اسپلاین مربعی رابه عنوان درونیابی بهتر درمقایسه با نوع درجه سوم آن، به دلیل سادگی محاسبات توصیه می نماید.

واژه‌های کلیدی: توابع پایه ای B، اسپلاین، منحنی B، اسپلان، درونیابی، مینیمم سازی مقید