این مطالعه با استفاده از رویکرد تحلیل پوششی داده­های بوت­استرپ نهاده محور با استفاده از الگوریتم LSW، به تخمین مقادیر کارایی تورش اصلاح شده کارایی فنی، مدیریتی و مقیاس کارگاه‌های صنعتی 10 نفر کارکن و بیشتر در سال 1390  پرداخته است. بوت‌استرپ یک تکنیک بازنمونه‌گیری است که برای تخمین خواص توزیع نمونه‌گیری یک تخمین‌زننده بکار گرفته می‌شود. دلیل استفاده از این روش در این مقاله وابستگی و حساسیت مقادیر کارایی و رتبه‌بندی هر بنگاه‌ اقتصادی به تغییرات ترکیب نمونه و لزوم اصلاح تورش ایجادشده ناشی از محاسبه مقادیر کارایی در روش‌های معمول تحلیل پوششی داده‌ها است. نتایج به ‌دست‌آمده از این مطالعه حاکی از آن است که میانگین کارایی مدیریتی و مقیاس بخش صنعت کشور به ترتیب  77 و 94 درصد است؛ این امر نشان­دهنده آن است که مهم‌ترین علت ناکارایی فنی بخش صنعت ناکارآمدی مدیریتی می‌باشد. به ‌این‌ ترتیب تنها 9 درصد از صنایع کشور به لحاظ فنی به ‌صورت کاملاً کارآمد عمل نموده و  48 درصد از آن‌ها کارایی فنی پایین‌تر از 70 درصد دارند.