دانشگاه آزاد اسلامی یک سیستم دانشگاهی خصوصی با ساختار تصمیمگیری متمرکز در ایران است که در دو سال اخیر به گونه ای در حال مهندسی مجدد ساختار خود است که کارایی واحدهای استانی و در نتیجه کل دانشگاه افزایش یابد. این تحقیق به دنبال توسعه ی مدل های تحلیل پوششی داده ها برای سنجش کارایی واحدهای استانی این دانشگاه به عنوان واحدهای تصمیم گیرنده در سیستم های چند مرحله ای با ساختار شبکه ای موازی در یک مطالعه ی موردی است. علیرغم توسعه ی مدل های DEA در دهه ی اخیر، هنوز مدلی برای سنجش کارایی ساختار شبکه ای موازی با در نظر گرفتن همزمان خروجی های نامطلوب و ورودی های غیر قابل کنترل طراحی نشده است. برای طراحی چنین مدلی واحدهای استانی دانشگاه آزاد اسلامی در افق ۱۴۰۴ مورد مطالعه قرار گرفتند و با استفاده از تحلیل پوششی داده ها بدون گرایش به ورودی یا خروجی با ساختار ترجیحی، مدل سنجش کارایی واحدهای تصمیم گیرنده و در نهایت کل دانشگاه طراحی گردید.
