عدم قطعیت یکی از خصوصیت‌های ذاتی مسالههای طبیعی است. بهینه سازی نیز از این وضعیت مستثنی نیست. پارامترهای یک مساله بهینه سازی نیز ممکن است دقیقاً مشخص نشده باشند و یا بعد از حل مساله، تغییراتی در آنها به وجود آید. در این مقاله، مساله برنامه‌ریزی خطی در محیط غیرقطعی را بررسی میکنیم. فرض میکنیم پارامترهای مساله توسط متخصصین حوزه مربوطه مشخص شده اند. اساس کار این مقاله، استفاده از نظریه عدم قطعیت است که در سال ۲۰۰۷ توسط لیو در قالب اصول موضوعه ریاضی مطرح شده است. دو مدل مختلف برنامه‌ریزی خطی غیرقطعی معرفی شده و وجود جواب‌های شدنی و بهینه و ارتباط بین این جواب‌ها در دو مدل بررسی میشود. نتایج به دست آمده با دو مثال ساده توصیف شده اند.
