در روش تجزیه آدومین برای یافتن تقریبی از جواب معادله دیفرانسیل به صورت یک چند جمله ای، از بسط تیلور تابع معلوم موجود در معادله، حول نقطه ی ابتدای بازه استفاده می کنند. این امر سبب می شود جواب تقریبی حاصل در نقاط انتهایی نسبت به نقاط ابتدایی بازه از دقت کمتری برخوردار باشد. در این مقاله دو روش برای رفع این مشکل و تصحیح روش تجزیه ارایه شده و نتایج عددی توسط دو مثال برای معادلات دیفرانسیل خطی وغیر خطی مورد بررسی قرار گرفته است.

واژه‌های کلیدی: معادلات دیفرانسیل معمولی، روش تجزیه آدومین، بسط تیلور