پالایشگاه­ های گاز از جمله صنایع مهم و اساسی به شمار می ­روند و نقش تعیین کننده ­ای در رشد و توسعه ­ی اقتصادی ایفا می­کنند و بر همین اساس، بسیاری از پژوهشگران بر روی رتبه ­بندی و ارزیابی عملکرد این واحدها متمرکز بوده ­اند. یکی از مهم­ترین روش­ های سنجش کارایی، تکنیک تحلیل پوششی داده ­هاست که از دسته ­ی روش­ های غیرپارامتری به حساب می ­آید. پژوهش جاری، با استفاده از مدل CCR پوششی ورودی محور دو مرحله­ ای و بکارگیری خروجی نامطلوب در کنار خروجی ­های مطلوب به ارزیابی کارایی 11 پالایشگاه­ گاز ایران در طی سال های 1394-1392 می­ پردازد. بر طبق نتایج و از آنجاییکه تعدادی از پالایشگاه ­ها در مرز کارا قرار دارند، برای رتبه بندی میان واحدهای کارآ از روش اندرسون پیترسون استفاده شده است. در این بین، فاز 9 و 10 پالایشگاه پنجم عسلویه به عنوان کارآی قوی شناسایی گردید. در نهایت به علت آنکه داده ­های مورد ارزیابی مربوط به سه سال متوالی از 1392 تا 1394 می­ باشند، برای بررسی پیشرفت یا پسرفت کارایی پالایشگاه ­ها ، از شاخص مالم کوئیست چند مرحله ­ای استفاده شده و بهره ­وری واحدها در سال­ های مذکور پایش می ­شود تا بدین وسیله نتیجه ­ی تصمیمات و عملکرد مدیران بر کارایی پالایشگاه­ ها مشخص گردد.